De uitvaart van Napoleon Bonaparte, de legendarische Franse keizer en militaire strateeg, was een gebeurtenis die de afsluiting markeerde van een tijdperk dat de loop van de Europese geschiedenis heeft bepaald. Na zijn dood op 5 mei 1821 op het afgelegen eiland Sint-Helena, werd zijn lichaam eerst begraven op het terrein van het landgoed Longwood House, waar hij zijn laatste dagen had doorgebracht.
Het was echter pas in 1840, bijna 20 jaar na zijn dood, dat zijn lichaam werd teruggebracht naar Frankrijk en een formele begrafenis kreeg. Op 15 december van dat jaar werd Napoleon's stoffelijk overschot met groots ceremonieel vertoon overgebracht naar Parijs, waar het werd bijgezet in de Invalides, een monument voor oorlogshelden.
De begrafenisplechtigheid was een indrukwekkende vertoning van militaire pracht en praal, met duizenden soldaten die marcheerden in een processie door de straten van Parijs. De straten waren gevuld met rouwende menigten die afscheid namen van de man die Frankrijk had geleid naar glorieuze overwinningen en grootse nederlagen.
Bij aankomst in de Invalides werd Napoleon's kist geplaatst onder de koepel van het monument, waar het nog steeds rust. Zijn begrafenis markeerde het einde van een tijdperk en het begin van een nieuwe fase in de Franse geschiedenis, maar zijn nalatenschap als een van 's werelds meest invloedrijke figuren zou voortleven in de annalen van de geschiedenis.
