De uitvaart van Theodore Roosevelt, de 26e president van de Verenigde Staten, was een nationale gebeurtenis die de natie samenbracht om eer te betuigen aan een opmerkelijke leider, politicus en visionair. Roosevelt, die op 6 januari 1919 op 60-jarige leeftijd overleed, liet een blijvende erfenis na als een van de meest invloedrijke figuren in de Amerikaanse geschiedenis.
De plechtigheden begonnen met een bescheiden opbaring in zijn huis in Oyster Bay, New York, waar familieleden en naaste vrienden afscheid konden nemen van de voormalige president. Daarna werd zijn lichaam overgebracht naar de hoofdstad Washington D.C., waar het werd opgebaard in de East Room van het Witte Huis, een eer die slechts weinigen ten deel valt.
Op 8 januari werd een indrukwekkende staatsbegrafenis gehouden in de Nationale Kathedraal van Washington, waar duizenden mensen uit alle hoeken van het land zich verzamelden om hun respect te betuigen aan de overledene. Dignitarissen, hoogwaardigheidsbekleders en buitenlandse ambassadeurs waren aanwezig, samen met talloze gewone burgers die de erfenis van Roosevelt wilden eren.
Na de dienst in de kathedraal werd het lichaam van Roosevelt overgebracht naar zijn laatste rustplaats op het landgoed Sagamore Hill in Oyster Bay, waar hij werd bijgezet naast zijn geliefde vrouw Edith. De begrafenisstoet werd begeleid door een indrukwekkende militaire escorte en werd bijgewoond door duizenden mensen die langs de route stonden om hun laatste eer te bewijzen.
De uitvaart van Theodore Roosevelt was een waardig eerbetoon aan een man wiens leven werd gekenmerkt door moed, vastberadenheid en toewijding aan het dienen van zijn land. Zijn nalatenschap als een van de grootste Amerikaanse presidenten zal voortleven in de harten en gedachten van degenen die hem bewonderen en eren.
